Paul's Music Center
We noteren het jaar 1992. Bill Clinton werd verkozen tot president van de Verenigde Staten van Amerika, Snap! had een monsterhit met Rhythm is a dancer, en ik deed als jonge knaap van Westmalle mijn plechtige communie. Met het geld dat ik verzameld had van mijn nonkels en tantes, had ik mij een mooie Samsung radio met dubbele cassette deck en CD speler aangeschaft. Het mooie ding had zelfs een afstandsbediening en werkt tot op vandaag nog perfect. Met de overschot van geld mocht ik met mijn moeder naar Paul's Music Center. Daar had ik een cassette gekocht van de film Top Gun, en jawel, een verzamel CD van Tien om te Zien. Deze werden als gevolg dus ook grijs gedraaid op mijn nieuwe radio.
Niet veel later had ik opgemerkt dat er aan de achterzijde van mijn radio nog een aantal uitgangen waren. Namelijk een uitgang waar je een micro op kon aansluiten, en een rode en witte uitgang waar ik in de verste verte geen benul van had waarvoor deze zouden dienen. Na wat experimenteren bleek dus dat je daar een mengpaneel of een versterker op kon aansluiten. Ik wist meteen wat ik op het lijstje van mijn volgende verjaardagen ging zetten. De volgende jaren konden Paul's Music Center en Geronika regelmatig op mijn bezoek rekenen. Een Akai versterker, een klein mengpaneel van JB Systems en een micro werden al snel aangeschaft onder het alziend oog van mijn moeder die zich afvroeg wat ik daar toch allemaal mee ging doen.
Plankenkoorts
Ondertussen zijn we aangekomen in het jaar 1996. Deze tiener ging ondertussen naar het secundair onderwijs en had me al heel wat Cd's aangeschaft van onder andere Top Hits, Best Dance, De Carré Megamix, Strictly Trance, Club X en Thunderdome. Er werden regelmatig cassettes opgenomen van de Top 40, maar had ook mijn eerste "optreden" te pakken. Een achternicht waarmee ik in het zelfde jaar zat gaf een verjaardagsfeestje voor haar klasgenoten in een grote garage bij haar thuis, en vroeg me of ik samen met haar jongere broer de muziek wou voorzien. Met heel wat plankenkoorts ging ik de uitdaging aan. Gewapend met een handvol Cd's, een discobar die we bijeen verzameld hadden met wat we hier en daar op zolder gevonden hadden, een drietal gekleurde lampen en een mini stroboscoop, hebben we een prachtige avond tot een goed einde gebracht. Ik had de smaak te pakken.
Hier en daar spelen op een feest of een fuif, wat verder klungelen met techniek, en leren draaien met vinyl platen. Daar had ik mij de daaropvolgende jaren mee bezig gehouden. Ondertussen had ik mijn studies verpleegkunde in het hoger onderwijs aangevat in Turnhout, waar ik af en toe wat kon draaien op een TD van VETUR. Hiermee ben ik terecht gekomen bij De Zwarte Ruiter, een geweldig danscafé ter hoogte van het Zegeplein te Turnhout waar onze studentenvereniging een vaste stek had. Daar had ik de vraag gekregen of ik op vrijdag vast kon komen draaien. Dat heb ik uiteraard niet geweigerd en daardoor een hele fijne tijd gekend.
All you need is... a laptop
Elke vrijdag zeulen met mijn Cd koffers naar Turnhout om de beste muziek te kunnen aanbieden nam ik er graag bij. Het gaf telkens een kick om de aanwezigen te laten feesten op de zorgvuldig gekozen nummers, zelfs als het een rustigere avond was. Ook het internet had meer en meer zijn intrede genomen in het zoeken naar muziek. Op websites zoals Audiogalaxy en Limewire kon je allerlei muziek vinden, downloaden en op Cd branden. Misschien interessant voor thuis maar zeker niet aan te raden als je ergens wou gaan draaien. De boetes hierop waren zeker niet te onderschatten. Ondertussen was ik afgestudeerd en beginnen werken in het UZ van Leuven. Via connecties had ik daar de mogelijkheid om enkele keren te kunnen draaien in het Musicafé en de Lido. Weeral fijne ervaringen.
Omwille van het drukke werk en het leren kennen van mij vrouw, werd het draaien op een lager pitje gezet. Ik ging nog wel af en toe draaien in café XO te Oostmalle maar deed niet aan het actief reclame maken. Het zeulen met Cd koffers was ook verleden tijd want de laptop had deze plaats ingenomen. Je had in principe zelfs niet veel meer nodig, want met DJ software te installeren had je virtueel alles wat je nodig had.
Time to go pro!
Ondertussen zitten we op het einde van het jaar 2019. Ik kreeg nog redelijk wat aanvragen om hier en daar te komen draaien dus speelde ik met de gedachte om officieel in bijberoep op te starten. Daar kwam natuurlijk heel wat administratie bij kijken maar ik had er zin in en ging er volledig voor. Eind januari van het jaar 2020 was alles in kannen en kruiken en kon ik trots reclame beginnen maken. Maar dat was buiten Covid gerekend. Enkele weken later kwam er bericht dat een gevaarlijk virus op weg was om een pandemie te veroorzaken. De rest is geschiedenis.
Dit virus heeft de ganse wereld in bedwang gehouden, en gehakt gemaakt van mijn plannen om in bijberoep op te starten. Na een tijdje in lockdown te zitten had ik deze dan ook netjes terug opgeborgen.
Nu zijn we weer enkele jaren later en het leven heeft zich terug hervat. De mensheid wil terug feesten en dansen dus ik krijg hier en daar de vraag om te komen draaien. Hoog tijd om mijn plannen terug uit de kast te halen en ermee aan de slag te gaan.
Disco Fever
Sinds de jaren 90 zijn er heel wat muziekstijlen en substijlen bij gekomen. Daarnaast is het digitaal tijdperk geëxplodeerd en zijn de artiesten en nummers niet meer bij te houden. Het is onmogelijk geworden om alles te kennen, laat staan alle stijlen aan te kunnen. Door online platformen en streaming diensten heb je toegang tot een rijkdom aan muziek waar je snel in verloren kan lopen. Het tijdperk dat je in je Cd koffer perfect wist op welke Cd je welk nummer kon vinden is verleden nostalgische tijd.
Naast de mainstream commerciële nummers tracht ik dansbare en herkenbare nummers te draaien die gemakkelijk terug te brengen zijn naar de hoogdagen van het Disco tijdperk, maar dan in een moderner jasje gestoken. Het uiteindelijke doel blijft immers steeds dat het publiek zich kan amuseren op een welverdiend avondje uit. Dat is de taak van een goede DJ...